Datum unknown
De datum weet ik momenteel niet, maar het was een erg lange dag.
De introverte ik zocht toevlucht, maar het wil niet lukken mezelf af te sluiten.
Deels word ik telkens gedwongen de realiteit in getrokken. Aan de andere kant ben ik ook een beetje bang. De moed die mijn vriendin me op dit soort reizen gaf (en ik deels aan haar) ontbreekt mij.
Alles is luidruchtig en vermoeiend.
Zelfs nu hoor ik hun stemmen en het voelt alsof de energie uit me wordt gezogen.
Ik veracht mensen heel erg. Ze zijn zo hooghartig, doch leven ze in onwetendheid.
Ik ben gewoon heel moe. Dit sociale gedoe heeft me enkel één ding doen realiseren en dat is enkel het feit dat ik erg moe word van ze.
Ik heb veel geschreven en dat in iets wat pragmatisch nutteloos is.
Ik mis mijn vriendin, ik mis mijn moeder.
No comments:
Post a Comment